Τοπική Κοινότητα Αγίου Θωμά

Archive for Φεβρουαρίου, 2021

Ιανουαριος 2021

——–25 Ιανουαρίου 2021

  • Διαγνωστικά Rapid τεστς (γρήγοροι έλεγχοι)για το ιικό φορτίο του κορωνοϊού πραγματοποιήθηκαν από κλιμάκιο του ΕΟΔΥ σήμερα το πρωί στο χώρο του ΚΑΠΗ με τη βοήθεια των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου Τανάγρας. Παρούσα η αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας Φανή Παπαθωμά και ο αντιδήμαρχος Οινοφύτων Γιώργος Βουγέσης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μόλις ένα δείγμα βρέθηκε θετικό και θα ακολουθήσει μοριακός έλεγχος για επιβεβαίωση.

——–22 Ιανουαρίου 2021

  • Διακοπή νερού σημειώθηκε πάλι σήμερα το πρωί στο χωριό. Αποδώθηκε σε παράπλευρα συμβάντα κατά τις εκσκαφές για το νέο αποχετευτικό.

——–21 Ιανουαρίου 2021

  • Απεβίωσε η Σοφία Κιόκια σύζυγος Νικολάου Δρακόπουλου (Κωλέτη) σε ηλικία 78 ετών.

——–20 Ιανουαρίου 2021

  • Με Δελτίο Τύπου ο Δήμος Τανάγρας ενημερώνει ότι ξεκίνησε το έργο κατασκευής των εσωτερικών δικτύων αποχέτευσης των οικισμών Αγ. Θωμά και Κλειδιού και των αγωγών μεταφοράς των λυμάτων τους προς στην υφιστάμενη μονάδα βιολογικού καθαρισμού Σχηματαρίου – Οινοφύτων στη θέση «Άγιος Γεώργιος» του Δήμου Τανάγρας
    Το έργο είναι συνολικού προϋπολογισμού 3.600.000,00 Ευρώ με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ Ι εκ των οποίων 3.300.000,00 ευρώ καλύπτονται από το πρόγραμμα «Φιλόδημος Ι» και 300.000,00 ευρώ (ποσό που αντιστοιχεί στις ιδιωτικές συνδέσεις αποχέτευσης) από ιδίους Πόρους του Δήμου Τανάγρας.
    Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα το δίκτυο αποχετεύσεων στις κοινότητες Αγίου Θωμά και Κλειδιού προβλέπεται να ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια.

    Αποχετευτικό

——–16 Ιανουαρίου 2021

  • Το πρώτο χιόνι έκανε την εμφάνισή του στο χωριό σήμερα χωρίς να δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα με εξαίρεση την ολιγόωρη διακοπή νερού.Χιόνι

    δείτε περισσότερες φωτογραφίες

——–7 Ιανουαρίου 2021

  • Ξεκίνησαν σήμερα τα έργα για την ακατασκευή του κεντρικού αποχετευτικού συστήματος από την περιοχή της Κριελάκας.

——–1 Ιανουαρίου 2021

  • Με τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Βασιλείου, τη δοξολογία και την καθιερωμένη κοπή της πίτας ξεκίνησε το έτος για την ενορία μας.Δοξολογία & κοπή πίτας στο ναό της Παναγίας
  • ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ – ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ
    Η χρονιά που έφυγε θα μείνει στη μνήμη μας κυρίως για την πανδημία και τις απαγορεύσεις που συνεχίζουμε να βιώνουμε. Ο χωρισμός της κοινωνίας σε αρνητές και υποστηρικτές της επιστημονικής κοινότητας κινήθηκε ακριβώς όπως έχει καταδείξει η ιστορία σε ανάλογες καταστάσεις. Ευτυχώς για τον τόπο μας, αν και νοσήσαμε, δεν θρηνήσαμε θύματα εντός του χωριού μας.
    Μέσα σε αυτή την «αντάρα» οι αρχές του τόπου προσπάθησαν να κάνουν κάποια έργα στο χωριό, όσο αυτό ήταν εφικτό, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα καθημερινά προβλήματα. Παρεμβάσεις με ψεκασμούς σε δημόσιους χώρους για τον κορωνοϊό, καθαρισμοί ρεμάτων & χωματερών, τσιμεντοστρώσεις και χαλικοστρώσεις σε σημεία όπου ήταν δύσκολη η πρόσβαση, κυρίως σε αγροτικούς δρόμους, καθαρισμοί πηγών πέριξ του χωριού, όπως στη περιοχή της Στέρνας, σημάνσεις στους δρόμους του χωριού είναι μερικά από αυτά.
    Αντικαταστάθηκε ο τάπητας του γηπέδου ποδοσφαίρου και ξεκίνησε η κατασκευή υποδομών για το σύστημα αποχέτευσης οικιακών λυμάτων. Ένα από τα πιο σημαντικά έργα κατά τη γνώμη μας.
    Σε ότι αφορά την παιδεία και τον πολιτισμό του τόπου, ένα πάγιο αίτημα του χωριού να ενταχθεί στα μαρτυρικά χωριά (Κάψιμο του χωριού και εκτελέσεις συγχωριανών το 1944 από τους γερμανούς), έγινε αποδεκτό και υπογράφηκε από την προεδρεία της Δημοκρατίας. Τα αίτημα υποστηρίχτηκε από τον δήμο Τανάγρας με στοιχεία που παρουσίασε η συντοπίτισσά μας δασκάλα Γεωργία Βουγέση. Λυπηρό είναι ότι το όμορο χωριό Κλειδί αν και είχε την ίδια πορεία δεν συμπεριελήφθη σε αυτή την αναγνώριση.
    Παρήγορο επίσης είναι η ανασύσταση του Πολιτιστικού Συλλόγου, όπου μέσα στο κλίμα της πανδημίας κατάφερε κάποιες δράσεις όπως πεζοπορίες και την τακτοποίηση – λειτουργία της βιβλιοθήκης.
    Δυστυχώς η συνέχιση της πανδημίας δεν μας επιτρέπει να περιμένουμε πολλά το 2021.
    Στον τόπο μας που ερημώνει ολοφάνερα λείπουν οι υποδομές. Λείπουν όμως και οι άνθρωποι που έχουν διάθεση ή γνωρίζουν πως να τις δημιουργήσουν. Τολμήστε να περάσετε όποια ώρα θέλετε από την αγορά. Θα εκπλαγείτε από το «σκοτάδι». Ίσως πρέπει να εφεύρουμε ένα νέο όνομα για να της αποδώσουμε αφού μόνο αγορά δεν είναι πλέον. Όσοι είστε πάνω από 30 ετών θα θυμάστε ότι ο δρόμος αυτός ποτέ δεν έμενε ακυκλοφόρητος. Παρατημένος, άσχημος με πεζοδρόμια (ο Θεός να τα κάνει) ακαλαίσθητα και φώτα που ο καθένας επειδή τον ενοχλούν τα διαλύει. Ίσως μια μελέτη ενοποίησης της πλατείας και της αγοράς να έχει κάποια αξία, συνοδευόμενη και από κίνητρα στους κατοίκους προκειμένου να υποστηρίξουν το εγχείρημα.
    Η σπηλιά, ένα ωραίο πάρκο που έχει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης θα μπορούσε άνετα να υποστηρίξει τις υποδομές ενός καλοκαιρινού παιδικού μουσείου και να προσελκύσει αρκετό κόσμο από όλη την περιοχή. Όμως για λόγους αποκλειστικά και μόνο άγνοιας εκτιμώ, αφήνεται να λειτουργεί σαν ένα από αυτά τα άψυχα πάρκα που εναγωνίως ασθμαίνουν το τέλος τους ή ετοιμάζονται να εξυπηρετήσουν πρόσκαιρα χαζά συμφέροντα. Αντίστοιχα το κάτω μέρος της σπηλιάς με το στεφάνι και τη περιοχή της βρύσης μπορεί να αποτελέσει πόλο περιπάτου και ορειβασίας. Εδώ βέβαια χρειάζεται να μπουν στην άκρη νταηλίκια και εγωισμοί και να υπάρξει συνεργασία συλλόγων, κοινότητας και δήμου, προκειμένου το αποτέλεσμα ένα είναι επιτυχές. Πολλοί θα πουν ότι είναι όλα μελετημένα. Ακριβώς επειδή είναι όλα μελετημένα από την εποχή του 1950 δεν είδαμε ποτέ αυτές οι μελέτες να υλοποιούνται. Στα χαρτιά όλα δείχνου θαυμαστά! Γιατί για παράδειγμα δίπλα στο ανοικτό γήπεδο καλαθοσφαίρισης δεν μπορούν να τοποθετηθούν ανοικτά όργανα γυμναστικής; Και γι αυτά απαιτούνται πολύχρονες μελέτες; Το ερώτημα ρητορικό και η απάντησή του προκύπτει αβίαστα.
    Σε αυτόν τον τόπο πολλά θα μπορούσαμε να απολαμβάνουμε, αλλά δεν γίνονται γιατί γίναμε ανάλατοι και χλιαροί. Εκπαιδευτήκαμε να μην απαιτούμε για το κοινό καλό, για την κοινοκτημοσύνη, για τον δημόσιο χώρο και τα κοινά. Εκπαιδευτήκαμε να μην δίνουμε ευκαιρίες σε νέα άτομα και να διατηρούμε γερασμένες ιδέες, γαλουχημένες σε άλλες εποχές. Εκπαιδευτήκαμε ακόμη και για την τοποθέτηση ενός ρολογιού νερού να μην απευθυνόμαστε στην υπηρεσία του δήμου, αλλά στα πρόσωπα που θεωρούμε ότι μας κάνουν χάρη. Με τέτοιες ευτράπελες εξαρτήσεις μάθαμε να ζούμε. Είναι δε τόσο επιτυχής η εκπαίδευση που περάσαμε, που στεκόμαστε ενεοί και κεχηνότες (με ανοικτό το στόμα) στον πλουτισμό κάποιων αποδεχόμενοι το χρέος με τον στραβό λογισμό: «Σάμπως είναι ο μόνος;».
    Καταληκτικά αν και εύχομαι να μην το ζήσουμε ποτέ, είναι πλέον στατιστικά βέβαιο πως ο τόπος δύει. Και αυτό γιατί ποτέ οι τοπικοί ταγοί δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων να κυνηγήσουν τις ευκαιρίες, αλλά περίμεναν να τους χτυπήσουν την πόρτα. Ίσως οφείλεται στην κουλτούρα με την οποία ανδρώθηκαν, ίσως στην άγνοια για το υπούργημα το οποίο κλήθηκαν να υπηρετήσουν. Και σε αυτό αγαπητοί συγχωριανοί αν θέλουμε να αποδώσουμε ευθύνες, θα πρέπει όλοι να κοιταχθούμε στον καθρέφτη μας.
    Δεν είναι το νέο έτος που πρέπει να γίνει καλύτερο. Εμείς πρέπει να γίνουμε καλύτεροι.
    Να βγούμε τουλάχιστον υγιείς από την πανδημία. Καλή χρονιά.